شاهکار تنهایی

دردِ تنهایی کشیدن، مثل کشیدنِ خط‌های رنگی‌ روی کاغذ سفید، شاهکاری می‌سازد به نام دیوانگی...! و من این شاهکار را به قیمت همه‌ی فصل‌های قشنگ زندگی‌ام خریده‌ام. تو هر چه می‌خواهی‌ مرا بخوان؛ دیوانه، خود خواه، بی‌احساس... نمی‌فروشم...!

آخر خط

دل به دلم که ندادی. پا به پایم که نیامدی. دست در دستم که نگذاشتی. سر به سرم دیگر نگذار، که قولش را به بیابان دادم...!  پ.ن: این روزا یه کوچولو آسمونم غبار گرفته‌اس. انگیزه‌ی نوشتن ندارم. پست‌هام فعلن کپی دلنوشته‌هاییه که دوسشون دارم. به زودی خودم می‌نویسم.