آدمها دورِ خودشان حصار میکشند. مترسک، به پرچینهای بیشماری چشم دارد؛ پریدن نمیداند... +ادامهی مطلب: گوشوارهای را میمانم عاریه، دلنگدلنگ، آویزان دنیا، آویزان حضوری بیدغدغه، آویزان سایهای بیاسم، آویزان بودنی با نامِ مستعارِ زندگی. به زانو درآمدهای تنها، بیلنگه، عاریه... "نیکی فیروزکوهی - خیال خام"
۹۳/۰۵/۱۹ | ۱۵:۳۶