افسانه‌ی دل
سه شنبه, ۳ بهمن ۱۳۹۱، ۰۳:۴۹ ب.ظ
عاشقی‌های این خاک، سال‌هاست که رو به اُفول دارد. شیداییِ فرهاد و شیفتگیِ شیرین، لابه‌لای سطرهای افسانه! خاک می‌خورد. مجنون‌های این عصر، دیگر بینا به زیباییِ لیلی نیستند. چشمِ عُشاقِ زمان، به زر و زیور است و مقام و مرکب. عاشقانه‌های حافظ، تفألِ دلتنگیهای شبانه است. غزل‌گویانِ این وادی، از سرِ شوق که نه، از غمِ بی‌دلی واژه می‌سازند. این روزها، زلالِ عشق، خشکی‌زده‌ی بی‌حسی‌های فراگیر است. و آفتِ جدایی، بیداد می‌کند در این پهنه‌ی بیداد...!
۹۱/۱۱/۰۳