آرشیو

کم‌کم به یک آپارات واقعی تبدیل می‌شود اینجا اگر همین‌طور فیلم‌نوشت‌هایم را ادامه دهم. چه می‌شود کرد اما وقتی دیدنی‌های زیادی هنوز برجاست؟ 

این‌بار دو فیلم را یک‌جا معرفی می‌کنم.  

Carol داستان دختر جوانی‌ست (تِرِز) که در دهه‌ی بیست سالگی زندگی‌اش در یک فروشگاه بزرگ کار می‌کند و رویایی بیش از این‌ها از زندگی در سر دارد. او به طور اتفاقی با کارول آشنا می‌شود؛ زنی متفاوت از دیگران، کسی که ترز را به خود جذب می‌کند. کارول در آستانه‌ی جدایی از همسرش تصمیم می‌گیرد مدتی از شهر دور شود و به همین خاطر به ترز پیشنهاد همراهی‌اش را می‌دهد. فیلم در دهه‌های گذشته روایت می‌شود و به رابطه‌ی دو زن می‌پردازد که به هم علاقه‌مند شده‌اند و خواهان تجربه‌ی این عشق هستند.  

یکی از تجربه‌های خوب این فیلم جدای از داستان و بازی‌ها، موسیقی آن است قطعا. قطعه‌های زیبایی که روحی  دوچندان به سکانس‌ها می‌بخشد. 

 

فیلم بعدی Room نام دارد. قبل از خلاصه‌ی داستان این را بگویم که چندسال پیش خبری خواندم که بسیار تکان‌دهنده‌تر از داستان این فیلم بود و همین‌جا بگویم که احتمال دیدن یک فیلم بر اساس واقعیت را در نظر بگیرید گرچه اشاره‌ای به مستند بودن قصه نمی‌شود.  

برای لو ندادن اصل ماجرا این‌طور تعریفش می‌کنم: قصه در مورد مادر و پسری‌ست که در یک اتاق زندگی می‌کنند. پسرکی که در 5 سالگی یاد می‌گیرد دنیا چیزی بیش از دانسته‌های اوست. پسرکی که یاد می‌گیرد گرچه کوچک و کم سن و سال، اما می‌تواند قهرمان زندگی مادرش باشد و ناجی ِ زنی که گرفتار حوادث است.  

از آن دست فیلم‌هایی‌ست که باید اولش را کمی حوصله کنید تا ریتم کار دستتان بیاید و بعد شخصیت‌ها کم کم بنشینند به دلتان. بد نیست بدانید که گلدن گلوب، جایزه‌ی بهترین بازیگر فیلم‌های درام را به بازیگر این فیلم اهدا کرده است.