رهگذر بود یکی تازه‌جوان؛ صورتش زیبا، قامتش موزون، چهره‌اش غم‌زده از سوز درون
دوشنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ۱۰:۲۹ ق.ظ
درس خواندن در ایران یک تفریح است! نه این‌که کِیف کنید و خوش‌خوشانتان باشد، نه. چه بخوانید چه نخوانید عاقبت یکی‌ست. امنیت شغلی و اجتماعی یکی‌ست. شور زندگی و وسعت دیدتان یکی‌ست. تنها تفاوت درس‌خوانده‌ها این است که به اندازه‌ی 4 یا 6 سال حرف بیشتر برای گفتن دارند، خاطرات درس و کلاس و راه‌روهای دانشکده‌شان بیشتر است وگرنه گوینده و شنونده هر دو بر نیمکتی بی‌رنگ‌ورو نشسته‌اند و سیگار دود می‌کنند و فکر می‌کنند "هعی جوانی... کجایی؟ دقیقا کجایی؟" عنوان برگرفته از شعر گل و بلبل فریدون مشیری
۹۴/۱۱/۱۹