ایامی به کام
پنجشنبه, ۲۰ تیر ۱۳۹۲، ۰۱:۳۵ ب.ظ
روزهای خوبیست؛ شاعری به راه، کارها ردیف. فقط آفتاب کمی تب کرده، پاشویهاش کنند، آرام میشود. از ذوقِ تابستان هول کرده انگار. عجول است طفلکی. زمستانها سینهپهلو میکند، پاییز هم سرخکگرفته میشود. مدام باید برگ بخشکاند و بریزاند، بلکه افاقهی احوال شود. دلنگرانیِ این روزها، مردادِ پیشِ روست. خاکسترِ خاموش، زبانه میکشد. گاهن مسری است، یک طایفه را عشق میگیرد و امان نمیدهد. میگویند بیقراریِ دل را، بهارنارنجی شفاست. نمی دانم...! شنبه خوب بگذرد، باقی هم تعبیر است. شایعهی قرصیست که میپیچد: فردایی شیرین در پیش است...
۹۲/۰۴/۲۰