لحظه‌های جادویی

وقتی ملودی‌های این وبلاگ رو گوش می‌کردم، یاد دیالوگ فیلم begin again افتادم. "به خاطر همینه که عاشق موسیقی‌ام! باعث می‌شه یکی از معمولی‌ترین منظره‌ها، یهویی برات کلی خاطره‌انگیز بشه. چیزای معمولی؛ با موسیقی برات تبدیل می‌شن به چیزای زیبا"

خیلی قصار :)

اولین دیالوگ من که قراره یه روز تو یه فیلم تاثیرگذار گفته بشه...! "مُرده رو هم قبلِ دفن کردن غسلش می‌دن، چه برسه به..."

+ شروع بیان

...

خشکیدن شعر، مثل خشکیدن شیر، تلخ است. برای کسی که هنوز برایش زود است، با دندانِ آدم‌بزرگ‌ها بخورد، ننویسد، برود، نیاید، زندگی کند... "مهدیه لطیفی - خیال خام"

+ پایان بلاگفا

...

سوگ

ناسروده مُردند، شعرهای زبان‌بسته... روز تسلیت؛ لال بودم. فقط شعرمُرده‌ها می‌دانند، دفنِ یک حرف، چه دردی دارد...

دلِ آدم‌ها هم سر می‌رود، وقتی که حرف‌ها لبریزند

حرف‌ها مجالم نمی‌دهند، پای من بسته‌ست! قدمی بردار که دیوار این غرور، بلورین است...

هربار که مرورت می‌کنم، ایستاده می‌گویم: سلام

تو؛ شراب ناب بودی، من؛ بدمستی رو به گریز...

از بَر بودی روزمرگی‌های مرا، نشد که تو را حقیقی بسُرایم

به پای تمام شعرهایم خواهم گریست؛ روزی که سکوت، روزی که سکوت بر من قسمی نداشته باشد دیگر...

پایان‌بندی (3)

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

22

+ بچه‌ها قبلا هم گفته بودم بعدِ ساعت هشت تماس نگیرین. من زود می‌خوابم.

_ استاد مگه شمام می‌خوابین؟! :دی

+ :|

ما بچه بودیم فکر می‌کردیم یعنی معلممون دست‌شویی می‌ره؟

_ :)))