زیباتر از این هم میشود مگر؟! نمنم باران را به جان خریده باشی و خیابان عریضِ بیعابر را قدم زنی، و کودکی با نگاه مهربانِ بینظیرش، چترش را تعارفت کند. +گاهی خستگیهای آدم، چه شاعرانه به در میشود...! +ادامهی مطلب: ما که واسه همهچی تخلص داریم؛ سهشنبهها هم، جانِ شیرین :دی +بعدتر نوشت: میدونین؟ هر آدمی دوس داره زندگیش ایدهآل باشه. حرف من اینه، ایدهآلهای همه یکی نیس. هیچکدوم از ما نمیتونه جای دیگری زندگی کنه. تکتک آدما منحصر به فردن، و فقط یه نسخه از اونها تو کل دنیا وجود داره و اون، خودِ خودشونن. پس کپیِ زندگی دیگران رو داشتن، فقط ما رو از منحصر به فرد بودن خارج میکنه و باعث میشه جامون توی دنیا خالی باشه. مثل خودت زندگی کن، برای خودت. همونطوری که خودت ازش لذت میبری :)