زخم شعر

بگویی، می‌روم! زخمم زدی اما نترس از من، که شاعر شعر خواهد گفت اما شر نخواهد کرد... "مهدی فرجی - خیال خام"  +ادامه‌ی شعر: زنی که عقل دارد عشق را باور نخواهد کرد، که زن با شاعر دیوانه عمرن سر نخواهد کرد. مبادا بشنود یک تار مویش ذله‌ام کرده، که دیگر پیش چشمم روسری بر سر نخواهد کرد. خرابم کرد چشم گربه‌یی وحشی و می‌دانم، عرقریز سگی حال مرا بهتر نخواهد کرد. نکن... مستم نکن من قاصد دردآور عشقم، که شاعر چون لبی تر کرد، چشمی تر نخواهد کرد. جنون شعر من را نسل‌های بعد می‌فهمند، که فرزند تو جز من جزوه‌یی از بر نخواهد کرد. برای دخترت تعریف خواهی کرد: من بودم، دلیل شور "مهدی" در غزل... باور نخواهد کرد. بگویی، می‌روم زخمم زدی اما نترس از من، که شاعر شعر خواهد گفت اما شر نخواهد کرد. از مجموعه "قرار نشد"

دکلمه

[دکلمه‌ی هم‌مرگ - علیرضا آذر] [دکلمه‌ی تومور 2 - علیرضا آذر]  +حتمن گوش بدین، ترجیحن به ترتیب +بعد نوشت: عــــــــــــاشق اولیم :)

گاهی فقط تویی و یک خیابان، و راهی که رسیدنش نیست

بعضی روزها انسان فقط خسته است. نه تنهاست، نه غمگین و نه عاشق... فقط خسته است. "ایلهان برک"

اصابت سال‌ها

نمی‌توان سینه‌ای را شکافت و دید تا چه اندازه درد در انسان ته‌نشین شده است! باید ضربه را خورد؛ باید دور شد و رفت! زخم‌های امسال، اصابت دردهایی‌ست که دو سال پیش خورده‌ایم... "سید محمد مرکبیان - خیال خام"

...

ته فنجون من می‌گه، باید همیشه تنها شم. شاید تقدیر من اینه، باید بی‌همسفر باشم. شدم درگیر بی‌خوابی، چشامو هم نمی‌ذارم. شاید این طالع نحسو، همیشه با خودم دارم... +فال - کسری شجاعی

شازده کوچولو

+قضاوت درباره‌ی خویشتن بسیار دشوارتر از قضاوت درباره‌ی دیگران است. اگر بتوانی درست در مورد خودت قضاوت کنی یک خردمند واقعی هستی.

+آدم وقتی می‌خواد حرفای جالب بزنه گاهی دروغ هم می‌بافه.

-آدما کجان؟ آدم توی صحرا یکم تنهاس...

-آدم پیش آدما هم تنهاس.

+آدما این حقیقت رو فراموش کردن. اما تو نباید فراموش کنی، تو واسه همیشه مسئول اون چیزی می‌شی که اهلیش کردی.

بی‌آشیان

به خیالم بود راه را یکبار پیمودن. من نشانی بر درخت نیاویختم، که بازگشتم را چاره کنم. گم می‌شوم، رفتن را بلد نیستم. +بعد نوشت: برگرد. به برگشتن، از فاصله دورم کن. "ایرج جنتی عطایی - خیال خام"

...

زآنچه روزی در پی‌اش می‌رفتم، اکنون می‌گریزم! من بدان حالت رسیده‌ستم که با خود می‌ستیزم... "نیما یوشیج - خیال خام"

...

زمستون، تن عریون باغچه چون بیابون. درختا، با پاهای برهنه زیر بارون. نمی‌دونی تو که عاشق نبودی، چه سخته مرگ گل برای گلدون. گل و گلدون چه شب‌ها، نشستن بی‌بهانه، واسه هم قصه گفتن عاشقانه. چه تلخه، چه تلخه... باید تنها بمونه قلب گلدون، مثل من، که بی‌تو، نشستم زیر بارون زمستون. زمستون، برای تو قشنگه پشت شیشه. بهاره، زمستون‌ها برای تو همیشه. تو مثل من زمستونی نداری، که باشه لحظه‌ی چشم‌انتظاری. گلدون خالی ندیدی، نشسته زیر بارون، گل‌های کاغذی داری تو گلدون. تو عاشق، نبودی، ببینی تلخه روزای جدایی. چه سخته، چه سخته... بشینم بی‌تو با چشمای گریون، بشینم بی‌تو با چشمای گریون، بشینم بی‌تو با چشمای گریون... "ترانه‌ی زمستون - افشین مقدم" 

حسودم، به انگشت‌هایت...

حسودم، به انگشت‌هایت، وقتی موهایت را مرتب می‌کنند. حسودم، به چشم‌هایت، وقتی تو را در آینه می‌بینند. و حسودم، به زنی که رد شدن از لنزهای رنگی‌اش، رنگ پیراهنت را عوض می‌کند. چه کار کنم؟ من زنِ روشنفکری نیستم. انسانی غارنشینم، که قلبم هنوز در سرم می‌تپد؛ -که بادی که پنجره‌های خانه‌ام را به هم می‌کوبد، روزی اگر موهای دیگری را پریشان کرده باشد چه؟ و بارانی که باریده و نباریده تورا یادم می‌آورد، روزی اگر دیگری را یادت بیاورد چه؟- حسودم، و هی می‌ترسم از تو، از خودم، از او. می‌ترسم و هی شماره‌ات را می‌گیرم، و صدای زنی ناشناس که شاید عطر تو از گل‌های پیراهنش می‌چکد، که شاید بوی تو از انگشتانش می‌چکد، که شاید حروف نام تو از لبانش می‌چکد، هر لحظه از دسترسم دورترت می‌کند. تو دور می‌شوی، من، فرو می‌روم در غار تنهایی‌ام. کنار وهمِ خفاشی که این روزها دنیایم را وارونه کرده‌ست. "لیلا کردبچه - خیال خام"