ما را حرف‌های بسیاری‌ست...

یکی از موهبت‌های داشتن کسی که از صمیم قلب دوستش داری این است که خوشحالی او می‌شود خوشحالی خود تو و این شعفی بی‌نظیر است. حس خوبِ خبری خوش، انگیزه می‌دهدت :) 2سال بعدنوشت:[احتمالن مربوط به عصری‌ست که ژون تماس گرفت و خواست همدیگر را ببینیم، و بر بلندای جاده، مشرف بر دریاچه، گپ می‌زدیم]

اعتراف

گاهی بالاترین درجه‌ی شجاعت این است که با صدای بلند به اشتباهات اعتراف کنی. صدای بلند از میزان اشتباهی که انجام داده‌ای کم می‌کند. این راز را فراموش نکن جنگجوی بزرگ! (برداشت از وبلاگ خنده‌های صورتی) با صدای بلند که نه، اما علنی و کتبی عذرخواهی‌ام را ابلاغ کردم و حقیقتا از میزان حس بدِ اشتباهم کم شد. بد نیست شما هم امتحان کنید.

just start

start now. start where you are. start with fear. start with pain. start with doubt. start with hands shaking. start with voice trembling but start. start and don't stop. start where you are، with what you have، just... start. 

بعد نوشت: اکنون آغاز کن! شروع کن، هرکجا که هستی. شروع کن با تمام ترس‌هایت، با تمام دردهایت، با تمام شک و تردیدها. شروع کن حتی با دست‌هایی که می‌لرزند. شروع کن با صدایی که مرتعش است اما شروع کن. آغاز کن و باز نایست. شروع کن؛ هرکجا که هستی، با هرآن‌چه که داری... فقط شروع کن.

گرامافون 5

a rainy night in paris - chris de burgh

"A Rainy Night In Paris" 

It's a rainy night in Paris, 

And the harbour lights are low, 

He must leave his love in Paris, 

Before the winter snow; 

On a lonely street in Paris,  

He held her close to say, 

"We'll meet again in Paris,  

When there are flowers on the Champs-Elysees..."

 "How long" she said "How long,

 And will your love be strong, 

When you're across the sea, 

Will your heart remember me?..." 

Then she gave him words to turn to,

 When the winter nights were long,

 "Nous serons encore amoureux,  

Avec les couleurs de printemps..."

 "And then" she said "And then,  

Our love will grow again," 

Ah but in her eyes he sees,  

Her words of love are only words to please...  

And now the lights of Paris, 

Grow dim and fade away, 

And I know by the lights of Paris, 

I will never see her again...

پدیده‌ای هم هست به نام خود گول زنی!

وقتی نوشته‌های پیشینم را می‌خوانم باورم می‌شود که عاشق بوده‌ام! و مبهوت می‌مانم از نقشی که آنقدر خوب بلدش شده بودم. حسی که برای نوشتن داشتم و شوقی برای واژه‌چینی‌هایم... کجا رفتند آن روزهای خوبِ سرودن؟ آرایه‌هایم چه شدند که این‌چنین گرفتارِ نگفتنم؟ آخ... آخ که وقتی یاد کج‌فهمی‌هایمان می‌افتم خنده‌ام می‌گیرد :) من از که می‌گفتم و دیگران به چه‌ها که نمی‌اندیشیدند. همین شد که باورِ منطقمان فرو ریخت. غرق احساس بودیم و یادمان رفته بود که ادبیات، افسونی از مبالغه و کنایه هاست...!

نگاهی و حـــــرفی...

تو چه دانی که پسِ هر نگهِ ساده‌ی من؛ چه جنونی، چه نیازی، چه غمی‌ست...! "اخوان"

گرامافون 4

water under the bridge - adele

"Water Under The Bridge"

If you're not the one for me

Then how come I can bring you to your knees

If you're not the one for me

Why do I hate the idea of being free? 

And if I'm not the one for you

You've gotta stop holding me the way you do

Oh honey if I'm not the one for you

Why have we been through what we have been through

It's so cold out here in your wilderness

I want you to be my keeper

But not if you are so reckless

If you're gonna let me down, let me down gently

Don't pretend that you don't want me

Our love ain't water under the bridge

If you're gonna let me down, let me down gently

Don't pretend that you don't want me

Our love ain't water under the bridge

Say that our love ain't water under the bridge

What are you waiting for? 

You never seem to make it through the door

And who are you hiding from? 

It ain't no life to live like you're on the run

Have I ever asked for much? 

The only thing that I want is your love

If you're gonna let me down, let me down gently

Don't pretend that you don't want me

Our love ain't water under the bridge

If you're gonna let me down, let me down gently

Don't pretend that you don't want me

Our love ain't water under the bridge

Say that our love ain't water under the bridge

It's so cold in your wilderness

I want you to be my keeper

But not if you are so reckless

If you're gonna let me down, let me down gently

Don't pretend that you don't want me

Our love ain't water under the bridge

If you're gonna let me down, let me down gently

Don't pretend that you don't want me

Our love ain't water under the bridge

Say it ain't so, say it ain't so [4]

Say that our love ain't water under the bridge

Say it ain't so, say it ain't so [4]

Say that our love ain't water under the bridge [2]

گرامافون 3

vance joy

She is something to behold

Elegant and bold

She is electricity

Running to my soul

And I could easily lose my mind

The way you kiss me a work each time

Calling me to come back to bed

Singing Georgia on my mind

And I... [2]

Lips generous and warm

You build me up like steps

Eyes innocent and wild

Remind me what it's like

And I could easily lose my mind

The way you kiss me a work each time

Pulling me back into the flames

And I'm burning up again

I'm burning up

And I, I never understood what was at stake

I never thought your love was worth it's wait

Well now you've come and gone

I finally worked it out

I worked it out

I never should have told you

I never should have let you see inside

Don't want it troubling your mind

Won't you let it be

 [x4] 

And I could easily lose my mind

The way you kiss me a work each time

Pulling me back into the flames

And I'm burning up again, I'm burning up

And I, I never understood what was at stake

I never thought your love was worth it's wait

Well now you've come and gone

I finally worked it out

I worked it out

خوب بودن ورای دین‌مداری‌ست

دروغ گفتن و تهمت زدن به دیگران و پشت سر آدم‌ها حرف زدن کار نکوهیده‌ای‌ست. و دقیقا چند درصد از ما مبراییم از این کار‌ها؟ خیلی خیلی کم، نه؟! امروزه چقدر می‌شود به حرف‌ها اعتماد کرد؟ چقدر می‌شود روی آدم‌ها حساب کرد و قبولشان داشت؟ می‌خواهم از دورو بازی کردن‌هایمان بگویم. از نفع من در آن است؟ باشد و اگر سودی درش نیست، خیر. می‌خواهم از بدقولی‌هایمان بگویم. از گله و شکایت‌هایمان که فقط انگشت اتهام را به سوی دیگران نشانه می‌برد و فراموشمان می‌شود که دیگران هم از بدرفتاری‌های ما حق اعتراض دارند و چرا کاری که بد است را خود مرتکب می‌شویم؟ شعارگونه، آرمانی، اصلا بگوییم فانتزی! حرف من این است که اگر انسانیت داشته باشیم دیگر مهم نیست دین و مذهب و عرف جامعه‌مان چیست. دروغ همیشه و همه‌جا مذمت می‌شود. بدگویی‌ها و بداخلاقی‌ها همه‌جای دنیا مورد انتقاد قرار می‌گیرد. حسادت و خشم و تزویر، برای همه ناخوشایند است. پس چرا عالِمِ بی‌عمل شده‌ایم؟ چرا می‌دانیم و انکار می‌کنیم؟ چرا قبل از قضاوت دیگران و محکمه برپا کردن‌هایمان، پیش از هر چیز خودمان را داوری نمی‌کنیم؟ مگر جز این است که دستی که به سوی دیگری نشانه می‌رود سه انگشتش رو به خودی دارد؟ انصافمان کجاست...؟

مرا به انتظار باش راه من...

وقتی کار درست رو انجام بدی و توی این راه ثابت‌قدم و محکم باشی، دیگه مهم نیست نظر دیگران در موردت چطوریه. اونا می‌تونن ازت متنفر باشن یا دوست داشته باشن.  من فکر می‌کنم درست‌ترین انتخاب لزوما بهترین نیست! درست‌ترین یعنی انسانی‌ترین...  و نگاه کن. نگاه کن و یاد بگیر. من توی این مسیر پیش می‌رم و ادامه می‌دم و آدم دیگه‌ای خواهم شد. همش هم بخاطر همون شب و راهیه که در پیش گرفتم. (برداشتی از فیلم Locke - 2013 film)