شوخی‌ست، نه؟!

پیش‌تر اگر بود شاید، دوست می‌داشتم خنده‌ی ستاره را؛ حتی چال گونه‌ی ماه... دیشب که چِل‌کلاغ شد از بغض آفتاب، دلم گرفت. فکری شدم...! نکند لرزِ بید از بی‌مهری‌ست؛ یا گل‌آلودگی مرداب از سردخوییِ ماهی‌ست؟ اصلن شاید همین زمستان که خیلی هم دوست‌ترش دارم، تلافیِ برف شادیِ مردادی‌ست! +مثل ضمیر "هر" و "همه" ای که الصاق شده‌ست به ما، احوال من نیز مبهم است.

برفی بر بام خواهد نشست، هرکه را بیش، سهمش...

می‌گویند بعد از تو، زمین یخ می‌زند؛ و آدم‌ها، دلشان بیشتر می‌سُرَد...!