48

دست از سر خواب‌هایم بردار، دلم را تنگ می‌کنی...!

47

دست خودم نیست، که قول‌هایم را پشت گوش می‌اندازم! پاییز را مگر من مقصرم که شوق نوشتن می‌دهدم، و خیالم به هیچ تیر و ستونی بسط نمی‌خورد...؟

46

پشت دیوار دلم، خاطره‌ها می‌میرند... پای من هم گیر است؛ که ازین بغض، خزانی، به شهرم زده است...

45

به قول استاد: کارهای زیادی تر و تمیز، یک جایش لنگ می‌زند! ... زندگی‌های آنکادر شده هم، اشتباهی‌ست...! +ادامه‌ی مطلب:  یعنی می‌شود یک روز...؟ +خیالی که از حقیقت وام می‌گیرد... رنگِ حرف‌هامان زیادی آشناست؛ انگار مکالمه‌ی دیروز مانندی را مرور کرده باشم، همان قدر نزدیک، همان قدر دور...

44

بی‌ادعایی؛ ادعای بزرگی‌ست! وقتی تمام‌قد، خواستار توام...

43

ترس‌هایت را کناری بگذار، به دریا بزن... +ادامه‌ی مطلب: جدا از فغانِ این حرف‌ها، لدفن نگاهی مفرح داشته باشید. دور از جانِ همه‌مان، غرض دق‌مرگ شدن نیست... :دی  1) این آدم‌هایی که فاز مثبت می‌گیرند و زندگی را تلقینی از احساسات خوب به خود می‌دانند؛ خیلی دلم می‌خواهد یک عصر جمعه ملاقاتشان کنم. وقتی که خورشید رو به غروب است و اتاق نیمه‌تاریک، تازه پاییز هم باشد و پای ابری در میان. آن وقت می‌خواهم بدانم چطور خودشان را گول می‌زنند؟ دروغ گفتن که شاخ و دم ندارد! واقعا برایم سوال است که یک روز لعنتیِ جمعه‌نام را که از همان بچگی کوفتمان شد به خاطر مشق‌های شنبه‌اش و گریه‌های دمِ عصر، چطور به فال نیک می‌گیرند و دلخوشی را از لای کدام دقیقه‌اش کشف می‌کنند؟ هوم...؟!  2) خودآزاری کار شاقی نیست! کافی‌ست کمی دلت گرفته باشد، بعد بنشینی و تمام نداشته‌هایت را یک دور مرور کنی. آرزوی به باد رفته‌ای هم اگر بود که نور علی نور است (علی یا الی یا الا؟؟؟) روشن نکردن چراغ هم نکته‌ی بعدی‌ست. کورمال گشتن در ظلمات یک عصر جمعه، کم چیزی نیست...

42

+داریوش شهریاری - دانلود

41

من از بی‌حسیِ مفرط، جنونی ارغوان‌رنگم...

40

هر آنچه عیان است لزومن بدیهی نیست؛ اگر نگاهت بی‌عمق باشد، زندگی همان روتینی‌ست که تکرار می‌کنی... اما کافی‌ست یک روز دلیلی برای کنکاش بیابی؛ پشت یک لیوان چای هم، رازهای سر به مُهری‌ست!

39

دشوارترین شکنجه این بود که ما، یک‌یک، به درون خویش تبعید شدیم. +محمدرضا شفیعی کدکنی - خیال خام