رُژی شدی ;)

من به موهبت‌های زندگی امیدوارم :) +داشتنِ آدم‌هایی که روحشان؛ از نسل فرشته‌هاست، خوشبختی‌ست...

ذهنی که رو به خاموشی‌ست...

گاهی آدم‌ها بیشتر از عمرشان زندگی می‌کنند... پیر می‌شوند! بهار آینده، شصت‌وپنجمین شمع را فوت خواهم کرد...!

برای نیلوفر عزیزم، دختری از ستاره‌ی قنطورس

"لطفاً به دختری از ستاره‌ی قنطورس بگو، این چند ده کار اخیرت خیلی خوبند. موفق باشی!" +از طرف /// (بهیار)، توی پست قبلی کامنت دادن که پیغامشون رو بهت برسونم :) +اینم از طرف خودم بگم که دلم می‌خواد جدای از کامنت‌ها که گاهی می‌دونم برای چند صباحی بسته می‌شن توی وبت یه راه ارتباطیه دیگه هم داشته باشیم... البته اگه ممکنه ;)

...

پستچی در زد! کسی نبود انگار... آهی کشید؛ کاش یکبار هم که شده معجزه‌ای می‌شد، کسی درب خانه‌اش را باز می‌کرد و او، به خود نامه‌ای می‌داد...

برای بانویی که مرا به دل‌گفته‌هایم رساند :)

اولین پست تیر 93، تبریک تولد یکی از بهترین دوستانم باید می‌بود. صادق باشم؟ فراموشم شد. 26 خرداد داشتم برایش برنامه‌ریزی می‌کردم که چنان می‌کنم و چنین، دیروز صبح که از خواب بیدار شدم، اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود: امروز 5 تیر است. وای، من یکم را از دست دادم :| هر سال کسانی هستند که یادشان می‌رود میلاد مرا، هر سال کسانی هستند که تا آخرین لحظه منتطرشان می‌مانم و فراموش می‌کنند روزم را اما برایم مهم است که من فراموشم نشود، که همیشه‌ی همیشه یادم بماند. شاید نزدیک 8 سال است که یکی از دوستان صمیمیِ قدیمم را ندیده‌ام اما دو روز از سال، برای ماست. روزهای تولدمان؛ 8 سال است که دیگر حرفی نداریم با هم، که شاید دیگر صمیمی نباشیم مثل گذشته‌ها اما دو روز از سال مال ماست. و این‌بار من میلاد کسی را از دست دادم که برایم خیـــــلی دوست داشتنی‌ست، آنقدری که همه اینجا می‌شناسندش :) دیروز گفتم: می‌بخشیم؟ و تو نوشتی: دیوانه! پیش می‌آید. و من نوشتم: ممنونم که اینقدر خوبی :) سعیده، تولدِ 1 تیرت مبارک :) :**

زمان، قاتلی زنجیره‌ای‌ست!

سال‌ها بعد، کسی به قضاوت می‌نشیند. پایان این قصه را باز می‌گذارم؛ بگذار مخاطب، نقش مرا بازی کند. +عنوان، سطری از یک رمان است.