واژه‌ها هم قهر می‌کنند!
سه شنبه, ۲۴ فروردين ۱۳۹۵، ۰۳:۴۹ ب.ظ
میانه‌ی پاییز بود و تو شروع دوباره‌ام. حالا ماه‌هاست که نیستی و می‌جویمت. نیستی و سخت هوایی شده‌ام. دور شده‌ای رفیقم، خیلی دور و مانده‌ام چگونه باز پس‌ات گیرم. می‌دانی؟! دل‌تنگی‌هایم را مچاله کرده‌ام میان همان مشت دست راست کوچکم...
شعر طعم خوشی‌ست؛ مزه‌ی عشق می‌دهد و بوی زندگی. قافیه‌ها جادویی‌اند، ردیف‌ها سِحرانگیز؛ *من فلسفه‌ای دارم، یا خالی و یا لبریز...!"
* مصرعی از محمدعلی بهمنی - جمعه | بیست‌و‌یکم آذر 93
۹۵/۰۱/۲۴